znów trochę poetycznie

Szkliste oko pozostaje

Gdy dom pusty, wyczyszczony.

Nasze wspomnienia odbijają się

Głucho po nagich ścianach.

Już nas tam nie ma

Są tylko wspomnienia.

W pustce, kartony i gdzieś jak echo nasze głosy.

Już nas tam nie ma

To tylko wyobrażenia.

Tu leżał rzucony w kąt Zuziowy bucik

Tam byle jak złożone jego spodnie

Gdzieś na szafce leżała pomadka

Kłęby sierści skłóconych kotów

Ich ciepło na kolanach w zimną noc...

Już nas tam nie ma

To tylko marzenia...

Że kiedyś, że jeszcze, że będzie...

A z oka kapie łza...za wspomnienia i marzenia...

*************

Gdy ciemność ogarnia Twój umysł

Gdy mgła zasłania marzenia

Ja jestem

Wciąż

Mimo, że mnie dobrej nie ma

Twoja ciemność jest moim kajdanem

Mgła - ironii maską.

Lecz w środku serce- nie z kamienia

Roni łzy, że brak mi sił,

By wróciły Twoje marzenia..